Ethan Goodwin is onze lezersinstallatie van de week. Zijn Surly Ogre uit 2015 heeft hem en zijn uitrusting overal mee naartoe genomen, van reizen vanaf zijn voordeur in Nebraska tot recente tours van drie maanden door Europa. Maak hier kennis met Ethan en zijn fiets
Hallo, mijn naam is Ethan Goodwin en ik ben een 22-jarige uit Lincoln, Nebraska. Ondanks dat ik geboren en getogen ben in het Midwesten heb ik gemerkt dat ik thuis ben in het Westen van Amerika. Ik heb gereisd, seizoenswerk gedaan en door het land gezworven. In de zomer van 2015, nadat ik mijn middelbare school had afgerond, verliet ik op 17-jarige leeftijd het huis om de zomer door te brengen met werken en wonen in Yellowstone National Park. Sinds ik in Yellowstone ben aangekomen, ben ik heel bewust bezig geweest met het vinden van banen waarmee ik tijd buitenshuis kan doorbrengen.
, Ik heb 10 maanden voor het Western Colorado Conservation Corps gewerkt. Hoewel we in Grand Junction waren gevestigd, waren de projecten verspreid over heel West-Colorado. Projectwerk omvatte het aanleggen en onderhouden van wandel- en mountainbikeroutes, omheiningsprojecten, herstel van habitats en het verwijderen van invasieve soorten met een kettingzaag (mijn persoonlijke favoriet). Nadat ik Colorado had verlaten, bouwde ik een busje om en verhuisde ik voor de winter naar Arizona. Ik was een leider van de kettingzaagploeg van het Arizona Conservation Corps. Werken voor het Conservation Corps betekende de hele dag buiten zijn. Omdat we vaak in afgelegen gebieden werkten, kampeerden we op onze projectlocatie, werkten we acht dagen voordat we de bush verlieten en hadden we zes royale vrije dagen.
Ik heb altijd op de fiets gereden toen ik opgroeide, maar vooral als vervoermiddel. Op de middelbare school begon ik de fiets te waarderen als meer dan vervoer. Dit was grotendeels te danken aan Jared, die een goede vriend is. De eerste fiets die ik kocht was een oude Panasonic racefiets. Ik heb die fiets snel gedumpt vanwege de hardheid van dunne banden en te veel schetsmatige scenario’s bij het spelen met de onderbuis-shifters. Het werd toen vervangen door een vertrouwde Specialized Hardrock die werd omgebouwd tot dropbars. Onnodig te zeggen dat ik in de goede richting zat. Een paar maanden later kocht ik een Surly Ogre die ik uit vrije wil gebruikte. Het werd mijn go-anything-bike vanwege zijn veelzijdigheid.
My Surly Ogre zit letterlijk en figuurlijk vol bagage. Hoewel het al mijn spullen – onderdak, voedsel en kleding – met zich meebrengt, brengt het ook talloze herinneringen aan gelukzaligheid, lijden en dankbaarheid met zich mee. Mijn fiets heeft me van mijn voordeur in Lincoln, South Dakota, naar de Black Hills van South Dakota gebracht. Het bracht me ook langs de beroemde westkust van de Stille Oceaan. Ik ben op fietstochten geweest in de Dragoon Mountains in Arizona. En het meest recent heb ik vier BIKEPACKING.com-routes gereden.
- Frame/Vork 2015 Surly Ogre (medium)
- Velgen Velocity Blunt 35
- Naven Shimano Deore XT
- Banden Nors Buitenaards 2.5
- Stuur Jones Loop
- Balhoofd Cane Creek 40
- Crankstel Shimano FC-T551 26/36/48t
- Pedalen Origin8 flats
- Cassette Shimano HG-500 10 speed, 11-36
- Derailleur Shimano Deore
- Remmen Avid BB7
- Versteller (s) Microshift SL-T10
- Zadel Brooks – B17
- Zadelpen Kalloy
- Stuurpen Gespecialiseerd 50 mm
- Voortassen Ortlieb Gravel-pack fietstassen, Troutmoose basketbag
- Frametassen Rogue Panda
- Achtertassen Ortlieb seatpack (groot)
- Accessoiretassen Green Guru bovenbuistassen, Revelate Designs feedbag
In de afgelopen drie jaar heeft het veel hoeden gedragen. Commuter, gravel grinder, single track slayer, toerfiets en bikepacking rig. Ik heb gemerkt dat het zich het meest thuis voelt bij de opstelling die ik in Europa heb gebruikt. Ik heb gemakkelijk toegang tot mijn Troutmoose-tas, waar mijn camera, regenjas en andere lichtere spullen in zitten. Een andere favoriet is mijn op maat gemaakte frametas van Rogue Panda vanwege de duurzame constructie en het gebruik van lege ruimte. Surly Extraterrestrial-banden werkten goed op de vele oppervlakken waarop we door Europa reden. De breedte en lagedrukcapaciteiten van de ET’s waren een voordeel in het Baskenland, dat de thuisbasis is van veel onverharde wegen. Tijdens het rijden op de iconische cols van de Pyreneeën op asfalt, was het semi-gladde profiel van de ET’s niet al te omslachtig. Bovendien zijn ze zeer betaalbaar en gaan ze lang mee.
